Νέα αφετηρία με καταλύτη την Αριστερά και χωρίς ενδοαριστερό εμφύλιο

Τρία πρόσωπα της Αριστεράς, τρεις διαφορετικοί δρόμοι!

Η ηγεσία του Περισσού οδήγησε το ΚΚΕ σε ένα από τα χειρότερα ποσοστά της ιστορίας του

Πολλά αλλάζουν από σήμερα, μετά τα αποτελέσματα των χθεσινών εκλογών, γράφει στο φύλλο της η εφημερίδα της αριστεράς «Αυγή». Μπορεί να επικράτησε οριακά η Ν.Δ. και να σχηματίζει κυβέρνηση συνεργασίας μνημονιακού προσανατολισμού, αλλά η εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη θέση, στο 27%, ποσοστό - ρεκόρ για την ιστορία της ελληνικής Αριστεράς, σηματοδοτεί τη θέληση της κοινωνίας για ανατροπή του δικομματικού πολιτικού συστήματος και για ανακοπή της ανθρωπιστικής καταστροφής. Είναι ένα σταθερό βήμα στη μεταβατική πορεία διαμόρφωσης νέων προοδευτικών συσχετισμών, προκειμένου η χώρα να ξαναβρεί την εθνική αξιοπρέπειά της, τον δημοκρατικό βηματισμό της και την κοινωνική συνοχή της, σε ανταπόκριση με τις εξελίξεις στην Ευρώπη, που αλλάζει.

Μέρες σαν τη χθεσινή σπανίως ζει κάθε γενιά. Αυτή τη φορά η κοινωνική απόγνωση βρήκε δρόμους ελπίδας στην Αριστερά τού σήμερα και κατόρθωσε, έστω σε πρώτη φάση, να ανατρέψει τον φαύλο κύκλο της απρόσκοπτης δικομματικής εναλλαγής. Η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί δεν έχει περίοδο χάριτος, δεν διαθέτει το στοιχειώδες πλεονέκτημα της ηθικοπολιτικής αλλαγής ούτε απαντάει στο ζωτικό πρόβλημα της αλλαγής του αναπτυξιακού μοντέλου. Ο κορμός της ανήκει σε πρόσωπα του παλαιοκομματικού κατεστημένου, με πρωθυπουργό πιθανώς τον κ. Σαμαρά. Ήδη πριν συγκροτηθεί σφραγίζεται από τα συγχαρητήρια της Μέρκελ και τις προσωπικές διαφορές και πολιτικές υστεροβουλίες, ενώ ανακαλούνται ακόμη και σενάρια με τεχνοκρατικές συμμετοχές. Δηλαδή προσημειώνεται η όποια αξιοπιστία της νέας κυβέρνησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα σε ένα μήνα, επιβεβαίωσε τη δυναμική του ως κορμός της Αριστεράς, συγκεντρώνοντας υψηλά ποσοστά, παρά τον πόλεμο που δέχτηκε από όλο το αμαρτωλό πολιτικό κατεστημένο της χώρας - κομματικό, μιντιακό και μεγαλοεργοδοτικό. Παρά τον πόλεμο που δέχτηκε από ξένα κέντρα του κεφαλαίου και των κυρίαρχων ευρωπαϊκών πολιτικών ελίτ.

Ο λαός στέλνει τον ΣΥΡΙΖΑ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πρόκειται για μεγάλη ευθύνη, σε μια περίοδο που θα συνεχιστεί η επίθεση στα δικαιώματα και το επίπεδο ζωής, ιδιαίτερα των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων. Θα ασκήσει τον νέο ρόλο του με σεβασμό στους αγώνες και ανταποκρινόμενος στις προσδοκίες της κοινωνίας.

Θα ασκήσει προγραμματική και κινηματική αντιπολίτευση. Με επιδίωξη να διαμορφωθεί, πρώτα - πρώτα από τα κάτω, μια νέα λαϊκή ενότητα. Αυτή η εντολή προκύπτει από την επιλογή των αριστερών και δημοκρατικών ψηφοφόρων. Η γραμμή της κομματικής περιχαράκωσης και του ενδοαριστερού εμφυλίου πολέμου αποδοκιμάστηκε. Η ηγεσία του Περισσού οδήγησε το ΚΚΕ σε ένα από τα χειρότερα ποσοστά της ιστορίας του. Και, παρ' όλα αυτά, επιμένει και σήμερα να επιτίθεται σφοδρά κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ, παρ' ότι άλλοι συγκροτούν κυβέρνηση...

Οι ψήφοι του ΣΥΡΙΖΑ αντανακλούν την κοινωνική δυναμική. Προέρχονται από τη μεγάλη πλειοψηφία των μισθωτών του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων και των νέων, των ενεργών πολιτών στα κινήματα για την ποιότητα ζωής και το περιβάλλον. Είναι πλειοψηφία στα μεγάλα αστικά κέντρα. Το κοινωνικό σώμα της Αριστεράς απαρτίζεται από τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες οι οποίοι ξεπέρασαν τον φόβο και επέλεξαν την ελπίδα. Δηλαδή είναι η παραγωγική Ελλάδα, η Ελλάδα της δημιουργίας. Το μέλλον.

Η Ν.Δ. συσπείρωσε με βάση τον φόβο, κέρδισε στην Περιφέρεια, απέσπασε κατά πλειοψηφία την ψήφο των απόμαχων της δουλειάς και γενικότερα των μη ενεργών κοινωνικών στρωμάτων, αναδεικνύεται και πάλι σε "παράταξη των νοικοκυραίων". Θα προσπαθήσει να συναθροίσει αυτές τις λαϊκές ψήφους στα ανομολόγητα σχέδια της διαπλοκής και του μεγάλου κεφαλαίου. Θα επιχειρήσει να ξαναχτίσει τη "δεξιά πολυκατοικία", αυτή τη φορά σε επικοινωνία με την ανασυγκρότηση του συνολικού αστικού πολιτικού συστήματος, λεηλατώντας τον καταρρεύσαντα χώρο του Κέντρου. Σ' αυτόν τον χώρο θα αναληφθούν πρωτοβουλίες από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜ.ΑΡ., θα δοκιμαστεί όμως σύντομα η αξιοπιστία τους, ενόσω μάλιστα θα συμπράττουν στην υλοποίηση των αντικοινωνικών μνημονιακών πολιτικών.

Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής. Ανδρώθηκε με μήτρα το Μνημόνιο και την κρίση, συντηρείται με βάση την αντιμεταναστευτική ατζέντα του δικομματισμού και τώρα μπορεί να μεταλλαχθεί από δήθεν αντισυστημική οργάνωση σε παρακρατικό βραχίονα του συστήματος κατά της Αριστεράς και των κινημάτων.

Το εκλογικό αποτέλεσμα, με όλες τις αντιφάσεις του, αλλά με κυρίαρχο στοιχείο την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ ως ισχυρής δύναμης, αποτελεί νέα αφετηρία για τον αγώνα και την πολιτική παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα. Η ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να ενισχύσει τη συνοχή του και να μετατραπεί σε μια δημοκρατική και λαϊκή παράταξη της Αριστεράς, με δημοκρατική διάρθρωση, θα αποτελέσει τον καταλυτικό παράγοντα για εξελίξεις το επόμενο διάστημα. Θα πρόκειται για ένα πείραμα, που θα εμπνεύσει όχι μόνο τους Έλληνες, αλλά όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς σε κοινούς αγώνες για τη δημοκρατική ανατροπή, για ένα αξιοβίωτο μοντέλο ανάπτυξης, στη βάση των λαϊκών αναγκών και όχι των τραπεζικών προτεραιοτήτων.