Είναι κατάλληλοι για κυβέρνηση αυτοί που μας χρεοκόπησαν ;

Φωτογραφία Αρχείου.

Και δεν είναι οι αγωνιστές της Αριστεράς;

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜ. ΜΟΣΧΟΥ

 Ενώ μετά από δύο 24ωρα θα βρεθούμε προ της κάλπης για να αποφασίσουμε για το μέλλον της καταρρέουσας χώρας μας, χρήσιμο είναι να στοχαστούμε έστω και για λίγο τα όσα ακούσαμε προεκλογικά.

Μόνο εμείς μπορούμε να κυβερνήσουμε μας είπαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, διότι χωρίς το Μνημόνιο θα χρεωκοπήσουμε και όπως μάλιστα προκάλεσε την Αριστερά ο Ευ. Βενιζέλος κι’ απ’ την Πάτρα,  «αν γίνετε κυβέρνηση, πώς θα πληρώσετε μισθούς και συντάξεις του Ιουνίου;».

Η γνωστή μέθοδος της τρομοκρατίας αποτέλεσε το κύριο όπλο του ΠΑΣΟΚ όλο αυτόν τον καιρό. Τώρα όμως όλοι ξέρουμε ότι οι  Βενιζέλος και Σαμαράς δεν είναι εγγύηση αλλά αντιθέτως, η μεγάλη απειλή για τους μισθωτούς. Διότι έχουν δεσμευθεί γραπτά και προφορικά για μια λιτότητα χωρίς όρια και ημερομηνία λήξης.  Ξέρουμε ότι το σύνολο των φόρων που μαζεύει το ελληνικό κράτος από τους πολίτες είναι αρκετό και περισσεύει να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Αρκεί αυτούς τους φόρους  να μην τους χρησιμοποιεί για την αποπληρωμή των ληστρικών δανείων που υπέγραψαν οι συγκυβερνήτες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Αρκεί να απαιτήσουμε ή και να επιβάλλουμε εν ανάγκη, την αναστολή πληρωμών για κάποιο χρονικό διάστημα.

Μας ερώτησαν πως θα εισάγουμε αγαθά που εάν δυσαρεστήσουμε τους δανειστές θα μας λείψει το συνάλλαγμα για εισαγωγή πετρελαίου κλπ. Όμως το ευρώ που χρησιμοποιούμε είναι από μόνο του συνάλλαγμα και μάλιστα ισχυρό. Κι ακόμη εισαγωγές κάνουν οι εισαγωγείς που έχουν το ευρώ στα συρτάρια τους. Δεν χρειάζεται να πάνε στην Τράπεζα Ελλάδος, όπως παλιά, για να πάρουν συνάλλαγμα.

Μας είπαν ακόμη, οι δύο κύριοι υπεύθυνοι της τραγωδίας που περνά ο τόπος, ότι χρειάζεται η χώρα ισχυρή κυβέρνηση. Και μάλιστα ο Αντ. Σαμαράς ζητά αυτοδύναμη τη ΝΔ. Δεν μιλώ περί αυτού για το ΠΑΣΟΚ που σχεδόν ικετεύει για συγκυβέρνηση με τη ΝΔ. Τα στοιχεία των κρυφών δημοσκοπήσεων το φέρνουν να καταβαραθρώνεται στα τάρταρα και μαζί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να μην συμπληρώνουν τις 151 έδρες. Όμως για σκεφτείτε… Η ΝΔ το 2007 και το ΠΑΣΟΚ το 2009 αυτοδύναμες κυβερνήσεις δεν είχαν; Και στις δύο παραιτήθηκε ο αρχηγός τους. Σχεδόν λάκηξαν χωρίς να τους πιέσουν οι ψηφοφόροι. Άρα είναι μύθος τα περί αυτοδυναμίας, μύθος που έρχεται από την εποχή των μπλε και πράσινων καφενείων!

Μας μίλησαν επίσης για την ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών, που συνιστά σκάνδαλο με τους όρους που το επιχειρούν. Και που δυστυχώς μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε, δια του οικονομολόγου του Γιάννη Δραγασάκη και το κατήγγειλε.

Διαβάστε τι λέει ο ίδιος στην «Αυγή της Κυριακής»: «Παντού, σε όλο τον κόσμο, όπου και όταν το κράτος με δημόσιο χρήμα διασώζει μια τράπεζα, η ιδιοκτησία και ο έλεγχος περνάει στο κράτος, τουλάχιστον μέχρι να ανακτηθεί το κόστος της διάσωσης. Εδώ έχει στηθεί ένα καρτέλ συμφερόντων, που στόχο έχει να διατηρήσει τον ιδιωτικό έλεγχο των τραπεζών με δημόσιο χρήμα. Το κράτος θα χρεωθεί με 50 δισ. ευρώ ή όσα τελικά χρειασθούν. Από αυτά τα 50 δισ., το ΔΝΤ εκτιμά ότι μπορούν να ανακτηθούν μόνο τα 16 δισ., αλλά και αυτό είναι αμφίβολο. Τα υπόλοιπα θα μείνουν δημόσιο χρέος για να το πληρώσουν οι επόμενες γενιές. Τα κέρδη λοιπόν, η ιδιοκτησία και ο έλεγχος των τραπεζών μένουν στους ιδιώτες, οι ζημιές και τα χρέη για τη διάσωσή τους στην κοινωνία. Αυτό είναι το σκάνδαλο. Και δεν μιλάει κανείς, ούτε ο κ. Βενιζέλος ούτε ο κ. Σαμαράς ούτε τα άλλα κόμματα. Είναι αυτονόητο, ότι οι τράπεζες που θα διασωθούν με δημόσιο χρήμα πρέπει να τεθούν υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο», λέει ο διαπρεπής οικονομολόγος, υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στη Β΄ Αθηνών και προτείνει:

«Να γίνει γενναία ρύθμιση χρεών με μείωση των δόσεων, διαγραφή τόκων και υπό προϋποθέσεις, μερική ή ολική διαγραφή χρεών. Αυτό είναι αναγκαίο ώστε από τη μια να ανακουφιστούν νοικοκυριά, αγρότες, επαγγελματίες και μικροεπιχειρήσεις, πράγμα που θα βοηθήσει στην ανάκαμψη και από την άλλη να εξυγιανθούν οι Τράπεζες ώστε να διασφαλισθούν οι καταθέσεις και να μπορούν να διοχετεύσουν ρευστότητα στην οικονομία. Στο πλαίσιο μιας τέτοιας πολιτικής, πρέπει να αντιμετωπισθεί και η ανακεφαλαιοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, η αποκατάσταση των ζημιών σε νοσοκομεία, πανεπιστήμια, και λοιπά ΝΠΔΔ από το απαράδεκτο κούρεμα των διαθεσίμων τους και να υπάρξει μερική αποζημίωση, υπό σαφείς προϋποθέσεις, μικρομετόχων και μικροομολογιούχων».

Μετά από αυτά σκέφτομαι τον σάλαγο που ξεσήκωσαν τα φιλοκυβερνητικά κατευθυνόμενα μίντια, από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ -δυστυχώς συμμετείχε και το ΚΚΕ- όταν ο Αλ. Τσίπρας έθεσε ζήτημα συνεργασίας των αριστερών κομμάτων για συγκρότηση Κυβέρνησης. Όταν δηλαδή επισήμανε ότι τώρα είναι η ώρα της αριστεράς!

Κι αναρωτιέται κανείς, γιατί τέτοια αντίδραση; Η αριστερά δεν έχει δικαίωμα; Δεν έχει τα απαραίτητα στελέχη για να διοικήσει τον τόπο; Κι έχουν αυτοί που τρία χρόνια τώρα βυθίζουν τη χώρα στην ύφεση, τους μικρομεσαίους και εργαζόμενους στην απελπισία, απελπισμένους ανθρώπους στην αυτοκτονία; Αυτοί που κατάφεραν να αναδείξουν τους νεοναζί της «Χρυσής Αυγής»  σε σωτήρες, γιατί οι ίδιοι αδιαφορούν για την ασφάλεια των πολιτών;

Είναι κατάλληλοι για υπουργοί ο Μανώλης της ΝΔ, ο Χρυσοχοΐδης που δεν διάβασε το Μνημόνιο και δεν είναι ο Δραγασάκης και τόσα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της άλλης αριστεράς;

Όμως πώς να γίνει κυβέρνηση της αριστεράς όταν ΚΚΕ και ΔΗΜΑΡ αρνήθηκαν ακόμη και τη συνεργασία στις μονοεδρικές που θα αφαιρούσε από τη ΝΔ το απαράδεκτο πριμ των 50 εδρών και σίγουρα τη δυνατότητα αυτοδυναμίας. Απαντώ:  Όπως τότε στις 8 Απριλίου 89, που οι Φλωράκης και Κύρκος έσφιξαν τα χέρια και ο κόσμος του ΚΚΕ, του ΚΚΕ εσ. και της ΕΑΡ είχε ήδη κατανοήσει ότι ο μεταξύ τους εμφύλιος πόλεμος ευνοούσε μόνο το δικομματικό σύστημα. Κάπως έτσι αρχίζει πάντα, αθόρυβα, μια «συνωμοσία των κάτω» όταν οι «πάνω» δεν κατανοούν τις ανάγκες των καιρών. Κάποια στιγμή οι ηγεσίες ή προσαρμόζονται ή αλλάζουν. Και το λαϊκό αίτημα των αριστερών πολιτών για συνεργασία δεν σταματά εδώ. Είναι μακράς διαρκείας και θα τεθεί και πάλι από την ερχόμενη Δευτέρα.

Τώρα ο λόγος λοιπόν ανήκει σε μας, τους πολίτες. Η απάντηση είναι στο χέρι μας και στην ψήφο μας για να δοθεί την Κυριακή. Καλό βόλι.

(Δημοσιεύεται σήμερα στην πατραϊκή εφημερίδα ΡΕΠΟΡΤΕΡ)