Για τις συνεργασίες στις μονοεδρικές

Φωτογραφία Αρχείου.

Του Μιχάλη Ψαλτάκη

Το ΚΚΕ και η ΔΗΜ.ΑΡ. ισχυρίζονται ότι η πρότασή μας για κοινή κάθοδο στις μονοεδρικές είναι φούσκα επικοινωνιακή, διότι, σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο, οι έδρες που θα πάρουμε εκεί τα κόμματα της Αριστεράς δεν θα αφαιρεθούν από τον δικομματισμό αλλά από τα ίδια τα κόμματα της Αριστεράς από άλλες περιοχές.

Για παράδειγμα, αν ο ΣΥΡΙΖΑ πάρει 7,5% και βγάλει 20 έδρες (τυχαία τα νούμερα), τότε αν πάρει 2 μονοεδρικές λόγω της κοινής καθόδου τότε δεν θα πάρει 22 έδρες, αλλά θα πάρει πάλι 20 απλά μέσα σε αυτές θα είναι οι μονοεδρικές. Άρα, η πρότασή μας δεν χτυπάει τον δικομματισμό αλλά ανακατανέμει τις έδρες που θα έπαιρναν τα κόμματα της Αριστεράς ούτως ή άλλως.

Η εν λόγω κριτική είναι προσχηματική γιατί κάνει την εξής λαθροχειρία: υποθέτει ότι το συνολικό ποσοστό πανελλαδικά των κομμάτων που θα συνεργαστούν στις μονοεδρικές ΔΕΝ θα επηρεαστεί από αυτή την απόφαση! Δηλαδή, είναι σαν τα κόμματα που θα έκαναν μια τέτοια κίνηση να μην επικροτούνταν από το εκλογικό σώμα και να έπαιρναν ακριβώς αυτό που θα έπαιρναν ως ποσοστό στην περίπτωση που δεν θα το έκαναν.

Όμως η πρότασή μας και για πανελλαδική εκλογική συνεργασία αλλά και για τις μονοεδρικές εδράζεται στην υπόθεση ότι μια τέτοια κίνηση θα αποκτούσε δυναμική και θα στηρίζονταν από τον ελληνικό λαό, μειώνοντας το πανελλαδικό ποσοστό του δικομματισμού και αυξάνοντας τις δυνάμεις της Αριστεράς. Σε αυτή την περίπτωση με μοχλό τις μονοεδρικές και τη δυναμική που θα αποκτούσε μια σύγκρουση της ενωμένης Αριστεράς με τα μνημονιακά κόμματα σε αυτές τις περιφέρειες, το αποτέλεσμα θα ήταν να χάσουν τις μονοεδρικές, να αυξηθούν τα ποσοστά της Αριστεράς πανελλαδικά και άρα να αποσπασθούν έδρες από τον δικομματισμό. Επίσης, το γεγονός ότι σε ένα ή περισσότερους νομούς ο υποψήφιος ενός αριστερού κόμματος θα κερδίσει τους υποψήφιους του δικομματισμού θα έχει τεράστια συμβολική και ουσιαστική σημασία.

Το ΚΚΕ και η ΔΗΜ.ΑΡ., θέλοντας να αποκρύψουν την ουσία της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ -που είναι η δυναμική της στον ελληνικό λαό και η πραγματική δυνατότητα να χτυπηθεί το μνημονιακό μπλοκ-, επιδίδονται σε μια τεχνική κριτική στην πρότασή μας με βάση τον εκλογικό νόμο.

Όμως την ώρα που κρίνεται το μέλλον του ελληνικού λαού το πολιτικό ερώτημα είναι αμείλικτο: ή θα αναχαιτίσουμε την καταστροφή του λαού με αυταπάρνηση και χωρίς να κρυβόμαστε πίσω από τεχνικές λεπτομέρειες ή θα κοιτάξουμε ο καθένας το μικροκομματικό του συμφέρον.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει καθαρά και χωρίς μισόλογα την πρώτη εκδοχή. Το ΚΚΕ και η ΔΗΜ.ΑΡ. επιλέγουν, δυστυχώς, προς το παρόν το δεύτερο και για να το κρύψουν επιτίθενται στον ΣΥΡΙΖΑ. Τίποτα δεν μπορεί να κρύψει τις τεράστιες ευθύνες τους.