AMAP: Η οργάνωση από τον παραγωγό (κατευθείαν) στον καταναλωτή

Φωτογραφία Αρχείου.

Της ΜΑΡΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

Το κίνημα AMAP(*) στη Γαλλία είναι σύλλογοι μεταξύ καταναλωτών και τοπικών παραγωγών που ως στόχο έχουν το διαμοίρασμα της αγροτικής παραγωγής στα εγγεγραμμένα μέλη. Ο σύλλογος προσφέρει ουσιαστικά άμεση επαφή καταναλωτή και παραγωγού, χωρίς μεσάζοντες, που βασίζεται σε μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ καταναλωτή και τοπικού αγροκτήματος ως προς τον τρόπο καλλιέργειας, βιολογική ή ήπια καλλιέργεια, των οπωροκηπευτικών ή και άλλων προϊόντων όπως αυγά, τυρί και κρέας.

Η ιδέα ξεκίνησε στην Ιαπωνία της δεκαετίας του 60, εν μέσω μαζικής εντατικοποίησης της καλλιέργειας και της χρήσης χημικών, από την δράση ανήσυχων μητέρων για τη διατροφή των παιδιών τους. Παρόλο που τα επόμενα χρόνια αυτός ο τρόπος οργάνωσης εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και στην Αμερική (Community - Supported Agriculture), δεν ήταν παρά στις αρχές του 2000 που διευρύνθηκε μαζικά. Πλέον στην Αγγλία λειτουργούν περί τις 1000 και στη Γαλλία τους ακολουθούν κατά πόδας με τις ΑΜΑΠ να θρέφουν πολλές χιλιάδες οικογένειες.

Ο τρόπος λειτουργίας της ΑΜΑΠ είναι συνήθως η εξαμηνιαία ή ετήσια εγγραφή, γεγονός που επιτρέπει στον καλλιεργητή να ορίσει την παραγωγή, του προσφέρει μακροπρόθεσμη ανταμοιβή και ασφάλεια από καταστροφές λόγω καιρικών φαινομένων. Η διανομή του καλαθιού με τα προϊόντα εποχής γίνεται από τον παραγωγό σε κάποιον ορισμένο χώρο, για παράδειγμα σε μια πλατεία, μια συγκεκριμένη μέρα και ώρα της εβδομάδας όπως αυτό κανονίζεται από τα μέλη. Με αυτόν τον τρόπο, ο καταναλωτής έχει πάντα φρέσκα προϊόντα σε λογικές τιμές.

Οι ΑΜΑP όμως, πέρα από τη διανομή φρούτων και λαχανικών, έχουν ως στόχο να ευαισθητοποιήσουν σχετικά με τη διατροφική ασφάλεια και την αυθεντική γεύση των προϊόντων της γης. Γι αυτό τον λόγο υποστηρίζουν τους παραγωγούς στο να κάνουν τη μετάβαση σε βιώσιμες καλλιέργειες που σέβονται τον αγρό και τον εποχικό κύκλο, και να επαναφέρουν παραγκωνισμένα είδη ξανά στο τραπέζι μας.

Παράλληλα οι σύλλογοι παρακινούν τους καλλιεργητές σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Το προηγούμενο καλοκαίρι επισκέφτηκα το αγρόκτημα της ΑΜΑΠ στην οποία ήταν εγγεγραμμένοι οι φίλοι μου. Οι δύο αγρότες μας έκαναν περιήγηση στα χωράφια από τα οποία έβγαιναν όλα αυτά τα νόστιμα που τρώγαμε όλο τον χρόνο, μας εξήγησαν τον κύκλο των καλλιεργειών, την εποχή του κάθε κηπευτικού, τα προβλήματα με το τάδε ζιζάνιο, τις ανάγκες του δείνα φρούτου κ.λπ. Πρόκειται για τον καλύτερο τρόπο να επανεμπλακεί ενεργά ο καταναλωτής στην επιλογή της διατροφής του, μιας διατροφής με προϊόντα που δεν έρχονται από την άλλη άκρη του κόσμου έχοντας διανύσει πολλά χιλιόμετρα, αλλά από την περιοχή του, από τη φάρμα ανθρώπων που γνωρίζει και τον γνωρίζουν.

(*) AMAP : Association pour le Maintien d'une Agriculture Paysane)