Η συμμορία των τεσσάρων

Του Θανάση Καρτερού

Πολλά μπορεί να πει κανείς για τους τρεις που υποτίθεται ότι μας εκπροσωπούσαν όλους στις διαπραγματεύσεις για το νέο Μνημόνιο της συμφοράς. Ένα είναι όμως το βέβαιο: Δεν έχουν ούτε τσίπα, ούτε φιλότιμο, ούτε σκιά ντροπής που να βαρύνει τον ύπνο τους. Συμπεριφέρονται ξεδιάντροπα, μιλούν ξεδιάντροπα, μας δουλεύουν ξεδιάντροπα και είναι έτοιμοι να μας γκρεμίσουν στον Καιάδα ξεδιάντροπα.
Πρώτος ξεδιάντροπος ο Παπανδρέου. Με ποια διαπιστευτήρια εκπροσωπεί τους Έλληνες; Με τον πρότερο ανέντιμο βίο του στην κατρακύλα της χώρας; Με το 8% στο οποίο καταβύθισε το κόμμα του, καταβυθίζοντας ταυτόχρονα εκατομμύρια ανθρώπους στην απόγνωση; Με τις μούντζες που συνοδεύουν κάθε τηλεοπτική του εμφάνιση και κάθε αναφορά του ονόματός του; Ή με την λαμπρή ευφυΐα και την ακόμα λαμπρότερη ελληνική λεβεντιά που έδειξε ως πρωθυπουργός;
Δεύτερος ξεδιάντροπος ο Σαμαράς. Με ποια εντιμότητα διακηρύσσει ότι είναι εναντίον των μνημονίων και τα υπογράφει; Γιατί δεν απαίτησε εκλογές από την πρώτη στιγμή της πτώσης του Παπανδρέου και δέχτηκε να μπει στην υπηρεσία μιας πολιτικής την οποία υποτίθεται ότι θεωρεί καταστροφική; Για πόσο βραδύνοες μπορεί να μας έχει όταν παζαρεύει δήθεν για τις επικουρικές και δέχεται τη σφαγή του κατώτερου μισθού και τα άλλα όμορφα του Μνημονίου;
Τρίτος ξεδιάντροπος και κόσμημα της εθνικής κυβερνήσεως ο Καρατζαφέρης. Η ξευτίλα της ξευτίλας! Ένας ακροδεξιός Χατζηαβάτης -και ζητάμε συγνώμη από τον ήρωα του θεάτρου σκιών- να δημαγωγεί, να παριστάνει το φίλο του λαού, να γλείφει εκεί που έφτυνε και να φτύνει εκεί που έγλειφε. Να δηλώνει ότι δεν θα πάει στο Μαξίμου γιατί δεν πήρε μεταφρασμένο το ζοφερό κείμενο, αλλά τελικά να πηγαίνει χαμένος στη βιαστική μετάφραση, να απειλεί την τρόικα με γαβγίσματα εθνικής ανοησίας και να δίνει τη χαριστική βολή σε ένα πολιτικό σύστημα που τον ανέχεται και τον χαϊδεύει.
Μα δεν είναι τρεις θα πείτε, υπάρχει και τέταρτος. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ελέω των τριών, Λουκάς Παπαδήμος όμως, είναι ο μόνος που δεν έχει κανένα λόγο να ντρέπεται. Τραπεζίτης είναι, τη δουλειά του κάνει ο άνθρωπος -έχει δει κανείς τραπεζίτη να ενδιαφέρεται για τον κατώτερο μισθό και για τις συντάξεις; Λογικά λοιπόν είναι αρχηγός στην ελληνική συμμορία των τεσσάρων -αυτός τουλάχιστον δεν παριστάνει κάτι που δεν είναι...

(Από την εφημερίδα «Αυγή»)