Αποφασισμένοι οι εργαζόμενοι της VINCI στον αυτοκινητόδρομο

23 Σεπτεμβρίου 2011, κατάληψη στο γαλλικό προξενείο Πάτρας.

Την περασμένοι Παρασκευή άνοιξαν τα διόδια Ρίου για όλη την ημέρα

Αποφασισμένοι να συνεχίσουν οι εργαζόμενοι στην γαλλική εταιρεία VINCI  στο Δρέπανο, που εργάζονται στην κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου Ελευσίνα –Τσακώνα. Μετά από επισκέψεις σε δημάρχους και φορείς της Πελοποννήσου, μετά από την κατάληψη του γαλλικού προξενείου στην Πάτρα στις 23-9-11, την περασμένη Παρασκευή 7-10-11 προχώρησε σε άνοιγμα των διοδίων Ρίου, συνοδευόμενο από χάπενιγκ. Προς τούτο εξεδόθη η παρακάτω ανακοίνωση:

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΤΟΤΕΧΝΙΤΩΝ ΚΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥ ΕΛΕΥΣΙΝΑ-ΚΟΡΙΝΘΟΣ-ΠΑΤΡΑ-ΠΥΡΓΟΣ-ΤΣΑΚΩΝΑ

«Η ΓΑΛΑΡΙΑ»

               Δρέπανο Αχαΐας 10/10/2011                                                       Αρ. Πρωτοκόλλου 054

Και τώρα;

«Με το σώμα στο κενό,

την ψυχή στο στόμα,

το παιχνίδι παίζεται,

παίζεται ακόμα»

Η Παρασκευή που πέρασε ήταν μια ξεχωριστή μέρα. Για πρώτη φορά τα διόδια στο Ρίο άνοιξαν σχεδόν για όλη τη μέρα. Οι «μπάρες της ντροπής» έπεσαν για να περνά ο κόσμος ελεύθερα και να μην πληρώνει τους εργολάβους της απάτης και της εκμετάλλευσης.

Δεν είχαμε αυταπάτες πως περιφερειάρχες, δήμαρχοι και κυβερνητικοί συνδικαλιστές θα ήταν στο πλευρό μας. Αυτοί διάλεξαν πλευρά εδώ και καιρό. Ήταν μαζί μας όμως ο κόσμος που αντιστέκεται και δεν το βάζει κάτω. Ήταν μια βραδιά μαγική με μουσική που έκανε τους οδηγούς να σταματάνε και να βλέπουν νέο κόσμο να χορεύει στην μέση της Εθνικής οδού με τις νότες των «Τανγκοραμμένων».

Ήταν όλα αυτά τα νέα παιδιά, που θέλουν ζωή με αξιοπρέπεια. Που δεν ανέχονται την κατοχή, την κυβέρνηση των ξεπουλημένων, την εκμετάλλευση και την κοροϊδία.

Και τώρα; Τώρα απλά συνεχίζουμε.

ΓΙΑΤΙ ΒΑΡΚΙΖΑ ΤΕΛΟΣ.

«Με το σώμα στο κενό, την ψυχή στο στόμα, το παιχνίδι παίζεται, παίζεται ακόμα.»

______________

Υ.Γ. Αλήθεια, η Ολυμπία Οδός θα μας πει πόσα έσοδα έχασε εκείνη την μέρα, ή θα φανεί πόσα εισπράττει μια Παρασκευή με μέτρια κίνηση? Για να ξέρουμε τι χρωστάμε ρε αδερφέ…