Ποιοι είναι οι προμηθευτές του χαρτιού;

 «Mε το ψηφιακό σχολείο και τη συνεργασία εκπαιδευτικών, γονέων και φορέων θα αντιμετωπίσουμε την προσωρινή έλλειψη βιβλίων». Το είπε η κ. Άννα Διαμαντοπούλου, η υπουργός Παιδείας που κατόρθωσε να αφήσει τα παιδιά χωρίς βιβλία όχι μόνο κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, αλλά ώς τον Νοέμβρη.

Τα ερωτήματα έχουν διατυπωθεί από πολλές πλευρές. Συνεισφέρω τα ακόλουθα:

1. Πόσα παιδιά έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο στις κρίσιμες κατά τους παιδαγωγούς πρώτες τάξεις του δημοτικού; Με ποιο ψηφιακό σχολείο; Είναι καλά η γυναίκα;

2. Το επιπλέον κόστος για την εκτύπωση των πρώτων κεφαλαίων από το Εθνικό Τυπογραφείο συνάδει με την οικονομική κατάσταση της χώρας (όπως οι συνάδελφοί της υπουργοί ισχυρίζονται); Ποιος θα πληρώσει γι' αυτό (ρητορικό ερώτημα);

3.     Η μέθοδος της καθυστέρησης ενός διαγωνισμού για την όποια προμήθεια, ώστε να επακολουθήσει η ανάθεση στον «εκλεκτό», είναι παλαιό σπορ στο οποίο διακρίθηκαν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ κατά την κατασκευή έργων για τους Ολυμπιακούς και όχι μόνον.

Γιατί δεν μας λέει η κ. Διαμαντοπούλου ποιους είχε προκρίνει σαν αναδόχους το υπουργείο της, το σκεπτικό με το οποίο το Ελεγκτικό Συνέδριο έκρινε παράνομη την επιλογή και σε ποιον τελικά ανατέθηκε απευθείας λόγω «πίεσης χρόνου»;

ΚΛ. ΤΣΑΟΥΣΙΔΗΣ