Ανεπαρκής η μεταρρύθμιση του 6ου κεφαλαίου του Πτωχευτικού Κώδικα

(Φωτογραφία Αρχείου).

Επίσχεση εργασίας είναι η απάντηση των εργαζομένων στις πτωχεύσεις που απειλούν ως κονιορτός!

 

Στην επικαιρότητα βρίσκεται τις τελευταίες εβδομάδες το ζήτημα της πτώχευσης επιχειρήσεων και της προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε αυτές, με αφορμή την υιοθέτηση νομοθετικών πρωτοβουλιών που αναλαμβάνονται, τόσο στην Αργεντινή, όσο και στην Ελλάδα.

Στην πρώτη περίπτωση, μόλις πρόσφατα υιοθετήθηκε από την αργεντινή κυβέρνηση ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο προς όφελος των εργαζομένων σε χρεοκοπημένες επιχειρήσεις.

Πλέον: α) οι εργαζόμενοι διαθέτουν ένα ισχυρό δικαίωμα στον έλεγχο των οικονομικών της επιχείρησης, β) δύνανται να συμμετέχουν στη διάσωση της επιχείρησης «αξιοποιώντας» τις μισθολογικές απαιτήσεις τους προς αυτόν το σκοπό (για αγορά εγκαταστάσεων και μέσων παραγωγής) και γ) σε κάθε περίπτωση απολαμβάνουν διετούς «δικαστικής ασυλίας» έναντι των πιστωτών της επιχείρησης με σκοπό τη διευκόλυνση της ανασύστασης της επιχείρησης.

Με την εξέλιξη αυτή είναι απολύτως ικανοποιημένοι οι εκπρόσωποι του κινήματος της αυτοδιαχείρισης των επιχειρήσεων, δεδομένου ότι θεσπίζεται ένα ενιαίο και καθολικό εθνικό πλαίσιο ρύθμισης του καθεστώτος λειτουργίας των επιχειρήσεων από τους εργαζόμενούς της, στο οποίο δύνανται να υπαχθούν άμεσα περίπου 280 περιπτώσεις, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας (βλ. σχετικά

http://socio13.wordpress.com/2011/06/15/l%e2%80%99argentine-adopte-une-loi-pour-la-recuperation-d%e2%80%99entreprise-par-baptiste-bloch/

και την ιστοσελίδα http://www.autogestion.coop/spip.php?article106 ).

Στην περίπτωση της Ελλάδας, η πρόσφατη κατάθεση ενός νομοσχεδίου σχετικά με την μεταρρύθμιση του 6^ου κεφαλαίου του πτωχευτικού κώδικα το οποίο προβλέπει διαδικασίες αποφυγής της πτώχευσης μιας επιχείρησης, κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση.

Η αναθεώρηση της διαδικασίας του γνωστού και ως άρθρου 99 δεν εξασφαλίζει στο ελάχιστο τα δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ σε κανένα στάδιο δεν προβλέπεται η συμμετοχή αυτών στην προσπάθεια διάσωσης της επιχείρησής τους. Η εν λόγω νομοθετική παρέμβαση πραγματοποιείται σε μια περίοδο η οποία συνοδεύεται από βροχή αιτήσεων υπαγωγής στο άρθρο 99 και από εισηγμένες επιχειρήσεις

("Καθημερινή", 17/7, Προτάσεις της ΓΣΕΕ με βάση το Σ/Ν στην ιστοσελίδα http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/634389/Article.aspx ).

Οι προμηθευτές όταν θα αντιληφθούν τους κινδύνους για κούρεμα των απαιτήσεών τους, θα αρνούνται να προμηθεύσουν με πίστωση την κινδυνεύουσα επιχείρηση, από το φόβο ότι θα κουρευτούν οι απαιτήσεις τους και θα απαιτούν άμεση εξόφληση με μετρητά, που θα επιταχύνει το τέλος των εμπορικών κύρια επιχειρήσεων.

Επίσης οι εργαζόμενοι που δεν ρισκάρουν κεφάλαια, αλλά θα κινδυνεύουν να χάσουν δεδουλευμένα, λόγω και της ελλιπούς προστασίας από τη σκοπιά της εργατικής νομοθεσίας, πολύ γρήγορα θα καταφεύγουν σε επίσχεση εργασίας, ποινική προστασία του μισθού τους κλπ, το οποίο επίσης θα επιταχύνει το τέλος των επιχειρήσεων έντασης εργασίας.

Είναι προφανές ότι ένα κίνημα νομοθετικής κάλυψης πρακτικών διεκδίκησης της λειτουργίας επιχειρήσεων στα όρια της πτώχευσης από τους εργαζόμενούς τους δεν θα αργήσει να κάνει την εμφάνισή του και στη χώρα μας.