«Τώρα που η επιχείρηση που δούλευα έκλεισε, τι μπορείτε να κάνετε;»

Στο Βήμα της Συνέλευσης του ΣΥΡΙΖΑ, στο Μέγαρο Λόγου Τέχνης Πατρών.

Απόσπασμα από συνέντευξη του Βασ. Μουλόπουλου, βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ

Πριν λίγες ημέρες, την 5-7-2011, επισκέφτηκε την Πάτρα ο βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Βασ. Μουλόπουλος, προκειμένου να παραστεί στην παμπατραϊκή συνέλευση του σχήματος εν όψει της Δ΄ Συνδιάσκεψης. Εκεί τον συνάντησα και του έθεσα το ζήτημα της ανεργίας, που πλήττει την πόλη μας και ιδιαίτερα τα νέα παιδιά, σε σχέση με την πολιτική κατάσταση γενικότερα. Παραθέτω την απάντησή του. 

Βασίλης Μουλόπουλος.

Β.Μ.: Ακούστε. Πριν από ημέρες σε μια συνάντηση που είχα με το εργατικό κέντρο μιας πόλης της χώρας ένας από τους εργαζόμενους με προσγείωσε στη σκληρή πραγματικότητα.

Σε αυτά που μου είπε, δεν είχα τίποτα να απαντήσω.

Με αυτά που είπε τίναξε στον αέρα όλες τις θεωρητικές, κοινωνιολογικές και πολιτικές αναλύσεις, του γιατί οι εργάτες, οι εργαζόμενοι, οι νέοι σε αυτές τις συνθήκες βαθιάς οικονομικής και πολιτικής κρίσης δεν πλησιάζουν μαζικά την Αριστερά.

Όχι μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά όλες τις Αριστερές.

«Εντάξει», μου είπε, «εσείς μας υποστηρίζετε και καλά τα λέτε. Αλλά τώρα που η επιχείρηση που δούλευα έκλεισε και είμαι άνεργος, εσείς τι μπορείτε να κάνετε;»

Μάλιστα χρησιμοποίησε τη λέξη «εσείς στη Βουλή», όπου η Βουλή, οι βουλευτές της Αριστεράς ήταν η προσωποποίηση της πολιτικής που μετράει.

Πού δίνει απαντήσεις. Που προσπαθεί τουλάχιστον να λύσει τα προβλήματα εκείνων που λέμε ότι υπερασπιζόμαστε. Τι να του έλεγα; Ότι εμείς λέμε ότι την κρίση πρέπει να την πληρώσουν τα αφεντικά και ότι θα έκανα μια επερώτηση για το πρόβλημα της ανεργίας στην πόλη του; Και μετά θα έπαιρνα το αεροπλάνο και θα επέστρεφα με ήσυχη την αριστερή μου, για να μην πω επαναστατική μου συνείδηση;

Αυτό εννοώ, όταν λέω ότι έχει νόημα μόνο μια αριστερά που ξαναρχίζει να μετράει.

Ότι όταν δηλαδή βάζει στόχους να υπερασπισθεί την εργασία, το κοινωνικό κράτος, τα δημόσια αγαθά, προσπαθεί να αποκτήσει και τη δύναμη να το κάνει.

Να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να μπορεί να το κάνει.

Και να γνωρίζει πώς να το κάνει. Μια Αριστερά που από δύναμη διαμαρτυρίας και καταγγελίας να γίνει πρόταση ιδεολογικής ηγεμονίας και δύναμη πολιτικής ανατροπής.

Μια Αριστερά που δεν θα ερμηνεύει μόνο τον κόσμο αλλά θα δρα για να τον αλλάξει.