Χημικά απαγορευμένα ακόμη και σε καιρό πολέμου (Α.ΡΑ.ΒΙΟ.ΧΗ.Π.)

Ποια σχέση είχαν με την ειρηνική διαδήλωση της Τετάρτης 29-6-2011 στο Σύνταγμα;

Χημικός Πόλεμος κατά των πολιτών-διαδηλωτών.

Οι μεγαλειώδεις φοιτητικές διαδηλώσεις του 2009 για την κατάργηση του άρθρου 16 "πνίγηκαν" στα δηλητηριώδη χημικά αέρια της αστυνομίας που αθώα ονομάζονταν "δακρυγόνα". 

Τότε ήταν που επικεφαλής της πανεπιστημιακής κοινότητας κατέθεσαν αγωγή σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και η υπόθεση βρίσκεται στη δικαιοσύνη.

Τα δακρυγόνα αυτά βέβαια δεν ήταν τίποτα σε σχέση με τους τόνους δηλητηρίου που εισέπνευσαν χιλιάδες διαδηλωτές επί ώρες την Τετάρτη, αέρια που είναι απαγορευμένα ακόμα και σε καιρούς πολέμου (!) από διεθνείς συμβάσεις, ενώ για την επικινδυνότητά τους έχουν δημοσιευτεί πλήθος επιστημονικές μελέτες, καθιστώντας τα υπεύθυνα ακόμα και για θανάτους!

Στην εμπεριστατωμένη αγωγή που είχαν καταθέσει τότε οι πανεπιστημιακοί και τέσσερις φοιτητές επικαλούνταν πληθώρα διεθνών συμβάσεων με τις οποίες έχει απαγορευτεί η χρήση χημικών ήδη από τα τέλη του Α' Παγκόσμιου Πόλεμου. 

Πιο συγκεκριμένα:

* Το Πρωτόκολλο Συνθήκης της Γενεύης που απαγορεύει τη χρήση χημικών σε καιρό πολέμου

* Την απόφαση 2603/1969 του ΟΗΕ με τη οποία ζητείται από τα κράτη μέλη να δηλώσουν ότι δεν θα κάνουν χρήση χημικών σε καιρό πολέμου ακόμα και με χημικά που θα αναπτυχθούν στο μέλλον.

* Τη Σύμβαση των Παρισίων το 1993 που απαγόρευε τη χρήση χημικών για στρατιωτικούς σκοπούς.

Κι ενώ τα δηλητηριώδη αέρια έχουν απαγορευτεί σε καιρό πολέμου, όταν δηλαδή πιθανόν να απειλείται ακόμα και η εθνική κυριαρχία ενός κράτους, την ίδια στιγμή ρίχθηκαν σωρηδόν σε άμαχους διαδηλωτές. Ενδεικτικό είναι ότι τη χρήση χημικών βλημάτων απαγορεύει ρητά και κατηγορηματικά το επίσημο εγχειρίδιο του ελληνικού στρατού της 33ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας υπό τον τίτλο "Μνημόνιο διμοιρίας καταστολής πλήθους".

Εκεί απαγορεύεται ρητά η χρήση χημικών σε κατοικημένες περιοχές και σε κλειστούς χώρους, όπως θέατρα, κινηματογράφοι, γήπεδα κ.ά. αλλά και σε χώρους που για την είσοδο ή την έξοδό του ο κόσμος απαιτείται να περάσει από ειδικές εξόδους. Την ίδια στιγμή χιλιάδες διαδηλωτές δέχτηκαν κατά ριπές χημικά ακόμα και μέσα στο Μετρό, δηλαδή σε κλειστό χώρο και μάλιστα υπόγειο, όπου το δηλητηριώδες αέριο δεν έχει καμιά δυνατότητα διαφυγής.

(Της Ειρήνης Λαζαρίδου, από την ΑΥΓΗ της 1-7-2011)