Ο Καμή, που ξεπετάχτηκε από τις σελίδες μαθητών του Δημοτικού

Στην φιλόξενη αίθουσα του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης φιλοξενήθηκε την π. Παρασκευή και εντυπωσίασε, κατά την παρουσία του,  με την αμεσότητα του λόγου του ο Καμή, που φιλοδοξεί μέσω της πέννας της συγγραφέας Αναστασίας Ελευθερίου, να περάσει τα παιδικά μηνύματα της Κυπριακής Τραγωδίας στις καρδιές του κάθε αναγνώστη. Για το βιβλίο υπό τον τίτλο «Οι χρυσοπράσινοι φίλοι μου, Καμή», των εκδόσεων «Ηδύφωνο», ο λόγος.

Παρουσιάστηκε στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης, στον παλαιό Νοσοκομείο Πάτρας και συγκίνησε με τις αναφορές του στην Κυπριακή τραγωδία!

Μνήμες από τον αδούλωτο αγώνα του Κυπριακού λαού και τους ακατάλυτους δεσμούς φιλίας και συνεργασίας της Αχαΐας με τη μαρτυρική μεγαλόνησο ήλθαν στο νου κατά τη διάρκεια μιας εξαιρετικής εκδήλωσης στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης στο παλαιό Δημοτικό νοσοκομείο.

Αφορμή η παρουσίαση ενός φιλόδοξου βιβλίου μιας αξιέπαινης εκπαιδευτικού από την Ακράτα της κ. Αναστασίας Ευσταθίου με τίτλο «Οι χρυσοπράσινοι φίλοι μου, Καμή»

Ο Καμή, είναι το πνευματικό μου τέκνο, γι αυτό τον αγαπώ πολύ. Βγήκε μέσα από τις σελίδες μαθητικού ημερολογίου, από το 1ο Δημοτικό Σχολείο της Ακράτας, στο πλαίσιο προγράμματος γνωριμίας με συμμαθητές από την κοινότητα Άχνα της ελεύθερης  Δεκελείας της Κύπρου και με αυτά που είδε και μετέφερε σε μας, με έκανε αχώριστο φίλο του.

Λόγια που εκμυστηρεύτηκε η συγγραφέας Αναστασία Ελευθερίου, με μακρά πορεία στα γράμματα και διευθύντρια του  Αχαϊκού σχολείου, μιλώντας γι αυτό το υπέροχο πόνημα, όπου αθώες και ανεπιτήδευτες παιδικές σκέψεις απλώνονται σε δημόσια θέα στις σελίδες του, υπό τον τίτλο «Οι χρυσοπράσινοι φίλοι μου, Καμή», των εκδόσεων «Ηδύφωνο».

Και μιας και το 'φερε ο λόγος για την Άχνα, όπως μας υπενθύμισε ο γιατρός Θ. Χατζηιωάννου, υπήρξε τις πρώτες ημέρες της εισβολής του Αττίλα, το καταφύγιο των κατατρεγμένων από τους εισβολείς. Κι όταν το καλοκαίρι του 1974 πλησίαζε ο βάρβαρος Αττίλας, τότε άνοιξαν τα σύνορα της αγγλοκρατούμενης Δεκέλειας, όπου είχαν τα χωράφια τους οι χωρικοί της Άχνας και βρήκαν ασφάλεια.  

Για το βιβλίο που αποτελεί το επιστέγασμα της συνεργασίας των μαθητών των δημοτικών σχολείων Ακράτας και Άχνας, Αμμοχώστου απηύθυναν χαιρετισμούς ο Πρόεδρος της ΕΣΗΕΠΗΝ Κυριάκος Κορτέσης, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Αχαΐας – Κύπρου «ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ» επίλεκτος συμπολίτης μηχανικός  Τάσος Στασής ο εκλεκτός συμπολίτης, πρόσφυγας από την Άχνα, παιδίατρος Θεόδωρος Χατζηιωάννου, η γνωστή εκπαιδευτικός Τίνα Παπασωτηροπούλου και η συγγραφέας. Την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος, Θανάσης Μπαμπανέβας. Κείμενα διάβασε εύστοχα, η Γεωργία Ζαχαροπούλου από την ομάδα Εκπαιδευτικών «Παιζωδρώμιο». Τη μουσική επένδυση της βραδιάς ανέλαβαν οι ταλαντούχοι μουσικοί Θεοδόσης Μπεκούλης στο Ούτι και Γιάννης Παναγιωτόπουλος στη Λύρα.

Αλλά η π. Παρασκευή ήταν και μία ιδιαίτερη μέρα αφιερωμένη στα Μουσεία, όπου συγκεντρώνεται όλο το απαύγασμα Ιστορίας μας. Γι αυτό μ’ έναν ξεχωριστό τρόπο εορτάστηκε η «Διεθνής Ημέρα Μουσείων», στις 18 Μαΐου 2018, στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης Δήμου Πατρέων, καθώς φιλοξενήθηκε στους εκθεσιακούς του χώρους, η εκδήλωση μνήμης για την Κύπρο, με την παρουσίαση του βιβλίου «Οι χρυσοπράσινοι φίλοι μου, Καμή» της εκπαιδευτικού Αναστασίας Ευσταθίου, που συνδιοργάνωσαν η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου-Ηπείρου-Νήσων και ο Σύνδεσμος Αχαΐας-Κύπρου «Αχαιών Ακτή», με τη στήριξη του Μορφωτικού Γραφείου της Κυπριακής Πρεσβείας-Σπίτι της Κύπρου.

Μια εκδήλωση στοχασμού για την ιστορική μνήμη, εναρμονισμένη με το σκοπό του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης, που ως «κιβωτός μνήμης», αποσκοπεί στην ανάγνωση του ιστορικού παρελθόντος και  τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Οι εκπρόσωποι των θεσμών που συνδιοργάνωσαν την εκδήλωση, αναφέρθηκαν στην αναγκαιότητα καλλιέργειας της ιστορικής συνείδησης, ως προϋπόθεση αυτογνωσίας, για τη διατήρηση της συλλογικής μνήμης.

Ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΠΗΝ Κυρ. Κορτέσης (όρθιος) υπογράμμισε την σημασίατων εκδηλώσεων Μνήμης.

Στην αρχή, ο Πρόεδρος της ΕΣΗΕΠΗΝ, Κυριάκος Κορτέσης, μεταξύ των άλλων υπογράμμισε την σημασία των εκδηλώσεων μνήμης,  αναφέροντας ότι η Ένωση τους, έχει αδελφοποιηθεί με την αντίστοιχη  Ένωση Συντακτών της Μεγαλονήσου, προάγοντας με αυτό τον τρόπο τις διαχρονικές σχέσεις της Ελλάδας με την Κύπρο.

Ο Πρόεδρος της ΕΣΗΕΠΗΝ Κυρ. Κορτέσης τόνισε το ενδιαφέρον των επαγγελματιών συντακτών για την Κύπρο και επεσήμανε τις δεκάδες συμμετοχές σε εκδηλώσεις στην Πάτρα και τη μεγαλόνησο με αποκορύφωμα την αδελφοποίηση της ΕΣΗΕΠΗΝ με την Ένωση Συντακτών Κύπρου.

 

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αχαΐας-Κύπρου ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ Αναστ. Στασής (όρθιος) αναφέρθηκε στους 150 στρατιώτες από την Αχαΐα, που υπερασπίστηκαν την ελληνικότητα της Κύπρου.

Στη συνέχεια απηύθυνε χαιρετισμό, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Αχαΐας-Κύπρου «Αχαιών Ακτή» Αναστάσιος Στασής. Αναφέρθηκε στις συνέπειες της Τουρκικής εισβολής κάνοντας ιδιαίτερη μνεία  για τους 150 στρατιώτες από την Αχαΐα που υπερασπιστήκαν την ακεραιότητα, την ελευθερία και την Ελληνικότητα της Κύπρου. Επίσης τόνισε και αυτά  μας συνδέουν,  όπως ο πολιούχος της Πάτρας Άγιος Ανδρέας και της κατεχόμενης Καρπασίας  καθώς και τις αδελφοποιήσεις πόλεων της Αχαΐας με πόλεις της Κύπρου .

Ο παιδίατρος Θεόδωρος Χατζηιωάννου, (αριστερά) πρόσφυγας εξ Άχνας Αμμοχώστου, κατέθεσε τη μαρτυρία του, αφηγουμένους την ιστορία  του χωριού  του.

Ακολούθως ο συμπολίτης μας  παιδίατρος Θεόδωρος Χατζηιωάννου, πρόσφυγας εξ Άχνας Αμμοχώστου, κατέθεσε τη μαρτυρία του, αφηγουμένους την ιστορία  του χωριού  του, με αναφορές στους ανθρώπους και τη ζωή τους. Η Άχνα και το Δασάκι το οποίο δημιουργήθηκε ως προσφυγικός καταυλισμός το 1974 ,  αποτέλεσε και χώρο στο οποίο διαδραματίστηκαν τα γεγονότα που αναφέρονται στο βιβλίο.

Τόνισε δε ότι η όμορφη περιοχή της Αμμοχώστου είναι ένα από τα μεγάλα εύφορα χωριά των κοκκινοχωριών της Επαρχίας. Φημισμένη για τη άριστη παραγωγή πατάτας, αλλά και τη δυναμική της παρουσία στον πνευματικό χώρο της Κύπρου, καθώς έχει αναδείξει επιστήμονες με διεθνή εμβέλεια, τόσο στο χώρο της ιατρικής, όσο και της αστροφυσικής κ.λ.π. Επίσης η Άχνα διέθετε αξιόλογη ποδοσφαιρική ομάδα, τον γνωστό Εθνικό.

Η εκπαιδευτικός Τίνα Παπασωτηροπούλου τόνισε ότι «πρωταγωνιστές του εφηβικού αυτού βιβλίου γίνονται οι πραγματικές μαρτυρίες οικογενειών Κυπρίων».

Η εκπαιδευτικός Τίνα Παπασωτηροπούλου, παρουσιάζοντας το βιβλίο, αναφέρθηκε ότι «πρωταγωνιστές του εφηβικού αυτού βιβλίου γίνονται οι πραγματικές μαρτυρίες οικογενειών Κυπρίων, το συναισθηματικό δέσιμο, τα εφηβικά όνειρα, οι αγωνίες και η παντοτινή φιλία που αναπτύσσεται ανάμεσα στους μαθητές του 1ου Δημοτικού  Σχολείου Ακράτας και του Δημοτικού Σχολείου «Φώτης Πίττας Δάσους Άχνας» Αμμοχώστου. 

Μέσα από το «Χρυσοπράσινο φύλλο», το πρώτο διεθνές δίκτυο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα, μαθητές Ε’ και ΣΤ΄  τάξης των Δημοτικών Σχολείων της Ακράτας και της Άχνας, καλούνται να «ανταλλάξουν εργασίες, να μοιραστούν γνώσεις από την τοπική τους  ιστορία, να επικοινωνήσουν κι αυτή η επικοινωνία να είναι η πιο σπουδαία από το τι θα μάθαιναν μέσα από αυτή τη συνεργασία.

Έτσι δυο περιαστικά δάση γίνονται η αφορμή ενός καταπληκτικού ταξιδιού μαθητών και εκπαιδευτικών.

Είναι σπουδαία η ιδέα της Τασίας να συγκεντρώσει καταρχήν, όλο αυτό το υλικό, να το επεξεργαστεί και με την μαγική της πένα να μας προσφέρει  αυτό το  θαυμάσιο βιβλίο.

Πρόκειται για ένα εφηβικό μυθιστόρημα, που όμως έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και για μας τους μεγαλύτερους. Η  Αναστασία, μια από τις μαθήτριες του σχολείου της Ακράτας, μέσα από τις σελίδες του προσωπικού της ημερολογίου, που το έχει ονομάσει «Καμή» από τα αρχικά των λέξεων «Καλό μου ημερολόγιο», αφηγείται  όχι μόνο την προσωπική της εμπειρία από την επαφή της με τους συμμαθητές της στην  Άχνα της Κύπρου, αλλά και των συμμαθητών της, καλύπτοντας  μια χρονική περίοδο 8 ετών με μεγάλα διαλείμματα και συνταρακτικές αλλαγές σε επίπεδο προσωπικό και εθνικό.

          

Πρωταγωνιστές του εφηβικού αυτού βιβλίου γίνονται  οι πραγματικές μαρτυρίες οικογενειών Κυπρίων, το συναισθηματικό δέσιμο, τα εφηβικά όνειρα, οι αγωνίες  και η παντοτινή φιλία που αναπτύσσεται ανάμεσα στους μαθητές του 1^ου Δ. Σ. Ακράτας  και του Δ.Σ.  «Φώτης Πίττας  Δάσους Άχνας» Αμμοχώστου.

 

Σημειώνει ότι: «Όπως ξετυλίγονται οι σελίδες του «Καμή» παρακολουθούμε πώς οι πρώτες απλές τυπικές ανταλλαγές επιστολών των μαθητών των δυο σχολείων «το παιχνίδι της αλληλογραφίας» εξελίσσονται σε καταθέσεις ψυχής, δημιουργώντας δυνατές φιλίες και σχέσεις ζωής. Πώς «οι εικόνες» από τις αφηγήσεις των ανθρώπων της Άχνας γράφουν στην ψυχή των παιδιών της Ακράτας καθώς την ιστορία δεν την διαβάζουν από βιβλία, αλλά «κλείνουν τα μάτια και αφήνονται να ζήσουν μαζί τους» τις στιγμές του πόνου, των δυσκολιών ,του αγώνα για την επιβίωση και την ατέρμονη προσπάθεια για την απελευθέρωση. 

«Δεν είχα ποτέ φανταστεί τι σημαίνει προσφυγιά, τι σημαίνει ξεριζωμός, τι σημαίνει διχοτόμηση. Τι σημαίνει να γράφεις ιστορία με το δράμα της προσωπικής σου ζωής». 34 χρυσοπράσινα φυλλαράκια συναντήθηκαν σε αυτό το ταξίδι μνήμης. Συναντήθηκαν στην Ακράτα. Συναντήθηκαν στην Κύπρο. Ταξίδεψαν με την καρδιά και το νου. Μοιράστηκαν όμορφες στιγμές και βίωσαν έντονες συγκινήσεις , που στις παιδικές ψυχές έγραψαν ακόμα πιο έντονα. «Αντιμετώπισαν την ιστορία κατάματα» και όσα έμαθαν για το παρελθόν είναι σπόροι που θα φυτρώσουν στον κήπο του μέλλοντος ,του δικού τους μέλλοντος. Και τα χρυσοπράσινα φυλλαράκια της Άχνας και της Ακράτας θα το καλλιεργήσουν αυτό το χωράφι της μνήμης και της ευθύνης.

«Η βιωματική μάθηση χρειάζεται όραμα και δύναμη ψυχής. Πόσο μάλλον όταν το θέμα που καταπιάνεσαι με τους μαθητές σου, αγγίζει ανθρώπινες ιστορίες» είπε η συγγραφέας Αναστασία Ευσταθίου.

Η συγγραφέας Αναστασία Ευσταθίου, ανέφερε ότι, «Η βιωματική μάθηση χρειάζεται όραμα και δύναμη ψυχής. Πόσο μάλλον όταν το θέμα που καταπιάνεσαι με τους μαθητές σου, αγγίζει ανθρώπινες ιστορίες, ιστορίες βουβού πόνου, που δεν τις διαβάζεις στις εφημερίδες, δεν τις ακούς διαμορφωμένες στις ειδήσεις αλλά είναι οι προσωπικές μαρτυρίες ανθρώπων, που αν και μακριά σου γίνονται φίλοι σου και τις μοιράζονται μαζί σου. ‘Όλη αυτή η εμπλοκή μνήμης και πραγματικότητας υφαίνουν μια άλλη προσέγγιση στα μάτια των παιδιών που «μαθαίνουν πράγματα που αποθηκεύονται μέσα τους ήσυχα και σιωπηρά».

Αφορμή για τη συνάντησή μας αυτή είναι η έκδοση του δωδέκατου βιβλίου μου, του εφηβικού μυθιστορήματος "Οι Χρυσοπράσινοι Φίλοι μου, Καμή",  αφιερωμένο στη φιλία που ενώνει τους δύο λαούς, τόνισε χαρακτηριστικά η Αναστασία Ευσταθίου.

 Βλέπετε, κατά κάποιο τρόπο, μας συνδέει το ποίημα Ύμνος κ Θρήνος για την Κύπρο του  Γ. Ρίτσου: «Νησί πικρό, νησί γλυκό, νησί τυραγνισμένο, κάνω τον πόνο σου να πω και προσκυνώ και μένω».

 Και για να περάσω στο νόημα της αποψινής βραδιάς, ίσως τελικά να μας συνδέει και το ποίημα που αφιέρωσα στην 114 σελίδα για τον Γρηγόρη Αυξεντίου.

Κι η Αφροδίτη, Θεά της ομορφιάς,/ σαν άλλοτε

να αναδυθεί και πάλι, /απ’ τον αφρό της θάλασσας,

να πνίξει με τη λάμψη της/ κάθε καπνό, φωτιά κι αντάρα

και κάθε κακή μοίρα/ που γράφτηκε για εμάς.

Θεά της προσμονής γίνηκε/ και αινιγματικά χαμογελά

που ακόμα δεν τα καταφέραμε /να φυτέψουμε κυκλάμινα

σε όλα τα παρτέρια της ψυχής μας.

Τα  "λόγια" του, όπως αντιλαμβάνεστε, με βασάνιζαν καιρό... έως ότου ο χρόνος τα οδήγησε να φωλιάσουν μέσα σε ένα βιβλίο που απευθύνεται κυρίως σε παιδιά. Ίσως, γιατί στα παιδικά βιβλία βρίσκεται η καταγωγή κάθε μελλοντικού ώριμου αναγνώστη, όπως έχει γράψει ο Κύπριος συγγραφέας Κώστας Μαύρος.

 

Οι αιτίες για τη συγγραφή του πολλές: δυο σχολεία… δυο πόλεις… δυο δασάκια… 

 Ό,τι ζήσαμε στο διεθνές πρόγραμμα Χρυσοπράσινο φύλλο 2005-2007 ήθελα να μείνει για πάντα στις καρδιές όλων των εμπλεκομένων.

Έγραψα για την  Ελλάδα και την Κύπρο του πολιτισμού και της μακραίωνης ιστορίας. Σε εκείνο το νησί οι πρόγονοί μου οι Αχαιοί έχτισαν αποικίες, ίδρυσαν πόλεις και χωριά. Στα δαντελωτά παράλια του Κουρίου, της κατεχόμενης Αιγιαλούσας, της ακτής των Αχαιών  χτυπά και η δική μου η καρδιά. Στην  Κύπρο των αγώνων, των αδικοχαμένων ψυχών.

Στην  Κύπρο της Προσφυγιάς αλλά και της ανοικτής αγκαλιάς.

Εκεί ο βυζαντινός φύλακας του νησιού, ο Διγενής Ακρίτας αλλά κ ο ήρωας της ΕΟΚΑ Γρηγ. Αυξεντίου. Δίπλα τους ο δασοφύλακας Θεόδωρος Τρισβέης και οι κάτοικοι της Αχνας που εγκαθίστανται καταδιωγμένοι στο δασάκι να στήσουν εκ νέου τα νοικοκυριά τους. Κι εδώ στην Αχαΐα, οι δικοί μας ήρωες ο πρόεδρος της κοινότητας Ακράτας Σωτήρης Ρουφογάλης και μια δασκάλα που δημιούργησαν το δασάκι.

Η ομάδα των εκπαιδευτικών  από το «ΠΑΙΖΩΔΡΟΜΙΟ» και οι μουσικοί έδωσαν το χρώμα στην εκδήλωση.

Τέλος αποσπάσματα του βιβλίου, διάβασε η Γεωργία Ζαχαροπούλου και η Τίνα Παπασωτηροπούλου, απο την ομάδα εκπαιδευτικών «ΠΑΙΖΩΔΡΩΜΙΟ», με τους μουσικούς, Θεοδόση Μπεκούλη στο ούτι και Γιάννη Παναγιωτόπουλο στη λύρα, να παρεμβάλλονται με παραδοσιακούς σκοπούς της Κύπρου, κλείνοντας με λυρικό τρόπο την όλη εκδήλωση. 

Την σημασία υπόμνησης των ιστορικών γεγονότων, επεσήμανε ο πρόεδρος του ΤΕΑΣ της ΕΣΗΕΠΗΝ, Θαν. Μπαπανέβας.

Προλογίζοντας την εκδήλωση ο Θαν. Μπαμπανέβας τόνισε μεταξύ άλλων:

«Οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι, διατηρούν άρρηκτες σχέσεις  συνεργασίας και συναδελφικής αλληλεγγύης με τους Κύπριους συντάκτες, καθώς από το 2003 οι δύο Ενώσεις Συντακτών, η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου – Ηπείρου – Νήσων και η Ένωση Συντακτών Κύπρου έχουν αδελφοποιηθεί. Και βέβαια η αδελφοποίηση δεν έμεινε μόνο στα χαρτιά, αλλά έχει προχωρήσει σε ουσιαστικό επίπεδο. Έτσι η ΕΣΗΕΠΗΝ από την πλευρά της, έχει υιοθετήσει το Δημοτικό Σχολείο Περιβολιών της Λάρνακας και οι συνάδελφοί μας της Κύπρου, το Δημοτικό Σχολείο Κερύνειας Αιγιαλείας.

Πάρα πολλές φορές έχουμε ανταλλάξει επισκέψεις και έχουμε προσφέρει στα παιδιά εκτός από δώρα, επιμορφωτικό υλικό που μας έχουν υποδείξει οι εκπαιδευτικοί.

 Κυρίες και Κύριοι όταν αναφερόμαστε στην Κύπρο, δεν μπορούμε να μην ανατρέχουμε, δεν μπορούμε να μην θυμόμαστε και δεν είναι δυνατόν να λησμονούμε τα δεινά, που επισώρευσαν οι «Βρετανοί αποικιοκράτες και οι Τούρκοι εισβολείς. Στην ιστορία, έχουν χαραχθεί με ανεξίτηλα γράμματα τα ονόματα όλων εκείνων των μαρτύρων της ΕΟΚΑ, των αμούστακων παιδιών με το αδούλωτο φρόνημα και τη μοναδική γενναιότητα, που όρθωσαν το ανάστημά τους για να υπερασπιστούν την πατρίδα και την ελευθερία.

Αποτίουμε εσαεί φόρο τιμής στον Καραολή, το Δημητρίου, τον Παλληκαρίδη, τον Αυξεντίου, τον Μάτση το Λένα, το Πατάτσο, τον Κουτσόφτα, τον Ζάκο, τον Δράκο και τ’ άλλα παιδιά που με το αίμα τους έσωσαν την τιμή και την αξιοπρέπεια του Ελληνισμού. Από την άλλη πλευρά δεν ξεχνάμε το ανοσιούργημα του δεύτερου γύρου που επιχειρήθηκε στη μαρτυρική μεγαλόνησο, με το χουντικό πραξικόπημα και την εισβολή που ακολούθησε από τους Τούρκους κατακτητές.

Για το έγκλημα αυτό δυστυχώς δεν υπήρξε τιμωρία. Ο φάκελος της Κύπρου παραμένει και σήμερα ερμητικά κλειστός παρ’ ότι έχουν περάσει 40 και πλέον χρόνια από τη βαρβαρότητα της βίαιης ανατροπής της νόμιμης Κυπριακής κυβέρνησης υπό τον Εθνάρχη Μακάριο.

 

Η Κύπρος το ’74 αγαπητοί φίλοι βάφτηκε με αίμα αθώων. Εκεί βρέθηκαν και πλήρωσαν με τη ζωή τους και Αχαιοί αξιωματικοί και στρατιώτες, που προάσπισαν όντας προδομένοι από την κεντρική ηγεσία, την ελευθερία και την εθνική ανεξαρτησία».

Την εκδήλωση συνδιοργάνωσαν η ΕΣΗΕΠΗΝ, ο Σύνδεσμος Αχαΐας – Κύπρου «ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ» με τη στήριξη της Κυπριακής Πρεσβείας στην Αθήνα.