ΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ

 

 

Άρθρο του Γιάννη Λάμπρου, 

Μέλος του Δ.Σ. του Κ.Ο.ΔΗ.Π

Συνηθίζουμε στο δημόσιο βίο να ασχολούμαστε με τα μεγάλα θέματα, τα σημαντικά. Γινόμαστε ευθύς Δήμαρχοι, Υπουργοί, Πρωθυπουργοί. 


Έχουμε την απάντηση για όλα και αυτή είναι τόσο προφανής και αυταπόδεικτη που θεωρούμε ότι όσοι δεν συμφωνούν μαζί μας είναι ή βλάκες ή προδότες. Στην πορεία, βέβαια, ξεχνάμε ότι η πραγματικότητα πολλές φορές διαμορφώνεται και από τα άπειρα μικρά, τις λεπτομέρειες. Αυτές τις «παρανυχίδες» της ζωής που αφρόντιστες προκαλούν ενόχληση και κακοδιαθεσία.

Μ΄ αυτές τις λεπτομέρειες του Κοινωνικού Οργανισμού θα ασχοληθούμε σήμερα, αφού έχουμε «τακτοποιήσει» κατάλληλα τα μεγάλα, τους προϋπολογισμούς, τα σχέδια δράσης, τα οικονομικά αποτελέσματα, τις επιχορηγήσεις.

1. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από την συνεχιζόμενη ενοικίαση, επί δύο χρόνια λειτουργίας της νέας δημοτικής αρχής, ηχητικών μηχανημάτων για την κάλυψη των εορταστικών εκδηλώσεων των δομών του, δηλαδή παιδικών σταθμών, ΚΔΑΠ-ΜΕΑ, ΚΑΠΗ.

Αν υπολογίσουμε ότι κάθε εκδήλωση απαιτεί περίπου 2.000 Ευρώ για την ενοικίαση των μηχανημάτων για όλες τις δομές και ότι κάθε χρονιά διοργανώνονται τουλάχιστον τρεις εκδηλώσεις, τότε εύκολα γίνεται αντιληπτό η αγορά των απαραίτητων μηχανημάτων αποτελεί μια οικονομικά συμφέρουσα κίνηση και ότι κάθε καθυστέρηση στην αγορά των αναγκαίων μηχανημάτων απλά προσθέτει έξοδα και δυσχεραίνει την ομαλή λειτουργία.

Και βέβαια, τα μηχανήματα ήχου θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν τις υπόλοιπες ημέρες από τον πολιτιστικό οργανισμό, από τον Δήμο, από τα μικρά και μεγάλα καλλιτεχνικά σχήματα της πόλης μας, από τους πολιτιστικούς συλλόγους.

2. Φυσικά και ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να παρέχει πολλές φορές πιο ανταγωνιστικές τιμές απ΄ ό,τι ο δημόσιος. Αυτό συμβαίνει συνήθως όπου εμπλέκονται εργολάβοι που προσφέρουν υπηρεσίες αλλά συμβαίνει και στην περίπτωση των κούριερ.

Είναι ένα φαινόμενο που σχεδόν πάντα στηρίζεται στο μειωμένο μισθολογικό κόστος των ιδιωτικών εταιριών, άλλες φορές λόγω μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας άλλες λόγω προγραμμάτων επιδοτήσεων των προσλήψεων, άλλες λόγω μη πληρωμής των φορολογικών και άλλων υποχρεώσεων έγκαιρα, πρακτικές τις οποίες δεν μπορεί να ακολουθήσει ένας δημόσιος φορέας. Και για να μην είμαστε άδικοι υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες ο ιδιωτικός τομέας είναι απλά καλύτερα οργανωμένος και πιο αποτελεσματικός από τον δημόσιο.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, η ανάπτυξη του δημόσιου τομέα αφήνει ένα αποτύπωμα που διαχέεται πιο δημοκρατικά στην κοινωνία, ενισχύοντας τον ίδιο τον εργαζόμενο χωρίς την υποχρεωτική υπεραξία του ιδιώτη ή του εργολάβου. Για αυτό φαντάζει αναντίστοιχη με τις εξαγγελίες της δημοτικής αρχής η δικαιολογία του μειωμένου κόστους για τη χρησιμοποίηση ιδιωτικών κούριερ και όχι των Ταχυμεταφορών ΕΛΤΑ.

Αν ακολουθούσαμε αυτή τη λογική θα έπρεπε να συνεχίσουμε με τους εργολάβους καθαριότητας στις υπηρεσίες του Δήμου, στα σχολεία και γιατί όχι στις ανταποδοτικές υπηρεσίες, αφού κάτι τέτοιο θα προσέφερε πιθανά μια οικονομικότερη πρόταση για τον δημότη.

Το αποτέλεσμα, όμως, θα είναι η συνολική εικόνα μιας κοινωνίας με προϊόντα και υπηρεσίες μειωμένου κόστους που όμως θα παραμένουν απλησίαστα για τις μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες των κακοπληρωμένων και ανασφάλιστων εργαζομένων. Για αυτό ενισχύουμε τον δημόσιο τομέα έστω και εάν αυτό προσθέτει ένα μικρό αλλά πρόσκαιρο κόστος.

Κολλάω σε λεπτομέρειες θα πείτε και θα μου θυμίσετε τον ορισμό του Μπαμπινιώτη για τις λεπτομέρειες ως τα επουσιώδη στοιχεία αλλά θα αντιτάξω ότι στο ίδιο λήμμα αναφέρεται ότι η λεπτομέρεια αποτελεί στοιχείο ή μέρος του συνόλου που ολοκληρώνει τη γενική εικόνα για ένα θέμα.
 
Αυτή η συνολική εικόνα είναι που πλήττεται και, δυστυχώς, το βάρος πέφτει στις πλάτες του δημότη.