«Τα δυο πουγκιά» στις 14-12-2016, στην Αθήνα

Το μυθιστόρημα του Γιώργου Ηλιάδη «Τα δυο πουγκιά» παρουσιάζουν οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς στην Αθήνα, στον πολυχώρο πολιτισμού «Διέλευση», στην Κυψέλη (Λέσβου 15 & Πόρου, Τηλ. – Fax : 210 86 13 739 στις 14/12/2016.

Μετά από τις εκδηλώσεις για την παρουσίαση του βιβλίου στα Χανιά και στον Άγιο Νικόλαο, «τα δυο πουγκιά» ταξιδεύουν στην Αθήνα.

Θα αφηγηθεί αποσπάσματα από το βιβλίο η ηθοποιός Μάνια Παπαδημητρίου.

Θα μιλήσουν για το βιβλίο: Χρήστος Τσαντής συγγραφέας, Μάκης Πέτσας, εκπαιδευτικός, Ευσταθία Δουκατά, εκπαιδευτικός.

Θεατρικά δρώμενα με τους Γιώργο Ηλιάδη και Ανδρέα Μαυραγάνη.

Μουσική: Πέτρος Χυτήρης

Ένα roman á clef είναι το βιβλίο του Γιώργου Ηλιάδη «Τα δυο πουγκιά» (Εκδόσεις Ραδάμανθυς), ένα μυθιστόρημα δηλαδή που αξιοποιεί αληθινά γεγονότα και πρόσωπα για να υπηρετήσει το μυθοπλαστικό του σκοπό.

«Τα δύο πουγκιά» είναι ένα κινηματογραφικό μυθιστόρημα με ολοζώντανους διαλόγους. Μια περιήγηση στη ζωή δύο οικογενειών που είδαν τις σχέσεις τους να δοκιμάζονται με φόντο το καμίνι των γεγονότων του 20ου αιώνα. Ο Γιώργος Ηλιάδης με τον δικό του ιδιαίτερο αλλά και πρωτότυπο αφηγηματικό λόγο, μας μεταφέρει μέσα στην καρδιά των ταξιδιών που περιγράφει, από τον Ατλαντικό Ωκεανό ως το Αιγαίο και από το μακρινό Μπουένος Άιρες έως το Βενεράτο και το Ηράκλειο της Κρήτης. Με μαεστρία, χιούμορ και ευφάνταστες σκηνές, μας χαρίζει ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα που καλύπτει χρονικά την περίοδο από το 1910 μέχρι και σήμερα. Με μοναδικό αφηγηματικό λόγο μας παρασέρνει στη ροή των βιωμάτων των πρωταγωνιστών της ιστορίας.

Ο συγγραφέας ταξιδεύει στις θάλασσες της ψυχή μας. Με «όπλο» του τη σάτιρα, την αλληγορία και την ιδιαίτερη γραφή του, καταφέρνει να κεντρίσει τον αναγνώστη και να τον κάνει συνταξιδιώτη του αναζητώντας… τα δυο χαμένα πουγκιά.

Το βιβλίο του Γιώργου Ηλιάδη «Τα δυο πουγκιά» (2016, Εκδόσεις Ραδάμανθυς), ξεκίνησε το ταξίδι του και ήδη τα πρώτα σχόλια ανθρώπων που το διάβασαν κάνουν το γύρο του διαδικτύου. Με την άδειά τους λοιπόν, παραθέτουμε ορισμένα από τα πρώτα χαρακτηριστικά σχόλια αναγνωστών για το βιβλίο.

 Ευσταθία Δουκατά, Καισαριανή

Υπάρχει ένα ράφι, στη βιβλιοθήκη, που ονομάζω «ράφι πρώτων βοηθειών». Εκεί κρατώ τα βιβλία π’ αγαπώ, τα βιβλία στα οποία προστρέχω, κάθε φορά που τραβάω ζόρια, κάθε φορά που χρειάζομαι να γεμίσω τις μπαταρίες για να κάνω επανεκκίνηση. Εδώ και μερικές μέρες, στο ράφι αυτό πήραν τη θέση τους και «τα δυο πουγκιά», του Γιώργου Ηλιάδη.

Γλώσσα, που κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει, με χιούμορ κι ευφυΐα ζηλευτή. Ένα ταξίδι στον χωροχρόνο, που ομολογώ πως το είχα μεγάλη ανάγκη αυτόν τον καιρό. Μα πάνω απ’ όλα, φίλε Γιώργο, άγγιξαν την ψυχή μου, τα πουγκιά σου, την αλάφρωσαν, της έδωσαν φτερά να πετάξει για να ξεμουδιάσει, να θυμηθεί, να στοχαστεί, να ευχαριστηθεί. Μην τεμπελιάσεις λοιπόν, έχει κι άλλες κενές θέσεις το ράφι.

Δημήτρης Σπυρόπουλος, Αθήνα

Πολύ το χάρηκα και νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω δημόσια τον Γιώργη τον Ηλιάδη που μου το πρόσφερε.Θεωρώ όχι απλά ότι είναι συγγραφέας, αλλά ένας πολύ καλός συγγραφέας. Ας μας λέει πως «Τα δυο πουγγιά», «Το μόνον άρτιό μου έργο είναι». Είμαι σίγουρος πως πολύ σύντομα θα αφήσει πίσω του το πρώτο σκαλί και δυο-δυο θα τα δρασκελάει με τη φρεσκάδα της γραφής του, ανεβαίνοντας μια κλίμακα που δεν έχει τέλος.

Γιώργο Ηλιάδη, αφού σε ευχαριστήσω για άλλη μια φορά, το μόνο που έχω να προσθέσω είναι:

«Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·

τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα».

Χρυσούλα Αλιφραγκή, Καλαμάτα

O Μήτσος τελείωσε, όπως έγραψε παραπάνω για «τα δυο πουγκιά» του Γιώργου Ηλιάδη, ένα ωραίο ταξίδι. Εγώ είμαι σε μια φάση του βιβλίου που διαβάζω σελίδα και το αφήνω. Όχι γιατί δεν μου αρέσει, αλλά γιατί άθελά μου τα μάτια μου υγραίνονται και δεν βλέπω. Μη θαρρείτε ότι είναι δακρύβρεχτο, ίσα-ίσα το ύφος του είναι γλαφυρό, με χιούμορ και με μια ελαφράδα που χτυπάει κατευθείαν στο θυμικό αλλά και στο μυαλό γιατί σου προκαλεί πολλούς προβληματισμούς. Είναι και η νόσος που με κάνει υπερ ευσυγκίνητη… Έτσι απολαμβάνω διπλά: Και μυθιστόρημα και εκτονώνομαι για όλα τα άδικα του κόσμου ετούτου. Να είσαι καλά βρε Γιώργή! Μου χρωστάς δυο ντουζίνες χαρτομάντιλα!

Μανώλης Κλόντζας

Ο Γιώργος Ηλιάδης, μετρ της αλληγορίας και της σάτιρας για όσους τον ξέρουν, έγραψε ένα μυθιστόρημα: Τα Δυο Πουγκιά. Σε εποχές κρίσεων (από αρχαιοτάτων χρόνων) εκτός από τη σαχλαμάρα που κυριαρχεί πάντα, υπάρχουν και οι θετικές εκπλήξεις που πάνε την κοινωνία μπροστά. Μία τέτοια έκπληξη είναι και ο Γιώργος για τα δεδομένα του Αγίου Νικολάου και της Κρήτης.

Δέσποινα Ρέντα, Αθήνα

Νομίζω πως ήμουν από τους πρώτους που πήραν στα χέρια τους «Τα δυο πουγκιά» του Γιώργου Ηλιάδη. Το διάβασα αμέσως, όχι τόσο γρήγορα όσο θα ήθελα γιατί δεν είχα χρόνο. Χτες ολοκληρώθηκε και σήμερα που άρχισα να διαβάζω κάτι άλλο, έχω ακόμα τα πουγκιά στο μυαλό μου. Σαν να ήμουν εκεί και τα έζησα, σαν να είδα μια ταινία.

Ζωντανές, ολοζώντανες ήταν οι περιγραφές και οι διάλογοι, δίπλα ήμουν και τα παρακολουθούσα. Κάτι κι απ’ το παρελθόν της δικής μου οικογένειας, τις μικρές ιστορίες όλων μας με τις μικρές χαρές και τις πολλές πίκρες. Απλός, γλαφυρός, σεναριακός ο λόγος και μέσα απ’ την καρδιά. Κι όπως χαριτολογώντας λες Γιώργο, μάλλον πρέπει να σε αναγκάσουμε να συνεχίσεις. Τραβάτε με κι ας κλαίω δηλαδή, γιατί ήδη έχεις αφήσει εκκρεμότητες στις τελευταίες σελίδες! Καλά ταξίδια λοιπόν

Νίκος Τσόχλας

Μόλις πριν λίγο, ρούφηξα τις τελευταίες σταγόνες – αράδες, από «τα δύο πουγκιά», το εξαιρετικό βιβλίο του αγαπητού fbκικού φίλου Γιώργου Ηλιάδη.

Αν και το περίμενα από αυτόν, «τα δύο πουγκιά». ξεπέρασαν κάθε προσδοκία μου.

Για όσους αγαπούν το διάβασμα «τα δύο πουγκιά» είναι πρώτη επιλογή.

Για τους άλλους, που δεν τους αρέσει, είναι η καλύτερη αφορμή για να το αγαπήσουν